«Οι διθυραμβικές δηλώσεις των Υπουργών Οικονομικών και Ναυτιλίας για το αυξημένο ενδιαφέρον που επέδειξαν επιχειρηματικοί όμιλοι, αναφορικά με την εξαγορά των Περιφερειακών Οργανισμών Λιμένων, αποκρύπτουν τους κινδύνους που συνεπάγονται οι κυβερνητικές επιλογές, σε σχέση με την «αξιοποίηση» των δημοσίων λιμανιών της χώρας. Η πρώτη αυτή ανταπόκριση ιδιωτικών συμφερόντων στην πρόσκληση για ουσιαστικό ξεπούλημα των Οργανισμών Λιμένα ήταν δεδομένη αφού:
– Η κρίση της πανδημίας έχει οδηγήσει στην υποτίμηση της πραγματικής αξίας των λιμανιών διεθνώς, άρα θα έχουν την ευκαιρία να τα αποκτήσουν καταβάλλοντας το ελάχιστο τίμημα.
– Δεν συνοδεύεται από καμία υποχρέωση πραγματοποίησης επενδύσεων, που θα δώσουν πραγματική αναπτυξιακή προοπτική στα λιμάνια της χώρας.
– Στην περίπτωση της Αλεξανδρούπολης και της Ηγουμενίτσας, έχουν την μοναδική ευκαιρία να εξαγοράσουν μαζί με το λιμάνι και τη Λιμενική Αρχή (Port Authority), σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς, και έτσι να αναπτύξουν τις δραστηριότητές τους χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο από το Δημόσιο.
Ήταν λοιπόν βέβαιο ότι ιδιωτικοί αυτοί επενδυτικοί όμιλοι, δεν θα άφηναν μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη.
Αυτά όμως που δεν λέει καθαρά η Κυβέρνηση, είναι ότι αν ευοδωθούν τα συγκεκριμένα «deals» τα οποία δημιουργούν ιδιωτικά μονοπώλια, χαμένοι θα βγουν οι εργαζόμενοι στα λιμάνια, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι ίδιες οι τοπικές κοινωνίες και οικονομίες. Χαμένη, όμως, θα βγει και η εθνική οικονομία από την απώλεια των σημαντικών αναπτυξιακών ευκαιριών για τα λιμάνια, που επιβάλλουν οι πρωτοφανείς σε Ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο κυβερνητικές μεθοδεύσεις, οι οποίες βαφτίζουν το ξεπούλημα «αξιοποίηση» και «ευκαιρία».
Την ώρα που η χώρα μας ζει μια πρωτοφανή κρίση, σε οικονομικό και υγειονομικό επίπεδο, το πραγματικό ερώτημα για τους σχεδιασμούς της Κυβέρνησης είναι στα ζητήματα των περιφερειακών λιμανιών είναι: Ανάπτυξη και ευκαιρίες για ποιους; Ποιους εξυπηρετεί το ξεπούλημα των λιμανιών, ειδικά σε αυτή τη συγκυρία;»
