Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη, η πραγματικότητα είναι πιο δυνατή από τις επικοινωνιακές του φιέστες.
Μπορεί η κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός να πανηγυρίζουν σε κάθε ευκαιρία
για τη χρονιά ρεκόρ στον τουρισμό, μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να θέλει να πείσει πως η όποια θετική πορεία του τουρισμού «δεν έτυχε αλλά πέτυχε» χάρη στην κυβέρνησή του, η πραγματικότητα ωστόσο και τα επίσημα στοιχεία δυστυχώς τον διαψεύδουν.
Το αφήγημα για το success story του τουρισμού καταρρέει μαζί με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και υπό το βάρος του πληθωρισμού και του ενεργειακού κόστους. Μπορεί η σεζόν να πήγε πράγματι καλά- ειδικά στους δημοφιλείς προορισμούς- οι επιχειρηματίες και οι εργαζόμενοι στον κλάδο όμως δεν μπορούν να αισθανθούν την όποια κερδοφορία εξαιτίας της εκτίναξης της ακρίβειας. Μπορεί οι πολίτες να ταξίδεψαν φέτος περισσότερο, αυτό όμως δεν οφείλεται σε μια πετυχημένη στρατηγική του Υπουργείου Τουρισμού (καθώς αυτή απλά δεν υπήρξε) αλλά στην αδήριτη ανάγκη των πολιτών του κόσμου να ταξιδέψουν μετά απο δυο χρόνια ασφυκτικών περιορισμών αναζητώντας την αυθεντική εμπειρία.
Δυστυχώς για τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του, παρά τους διθυράμβους υπάρχει και η πραγματικότητα που αποτυπώνεται στα οικονομικά μεγέθη.
Οι ταξιδιωτικές εισπράξεις την περίοδο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου είναι μειωμένες κατά 3,1% σε σχέση με το 2019, ενώ μειωμένες κατά 12,1% είναι και οι αφίξεις.
Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που στραγγαλίζει τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, που οδηγεί τις μικρομεσαίες τουριστικές επιχειρήσεις σε λουκέτα και σε κύμα αφελληνισμού των επιχειρήσεων.
Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που ευθύνεται για το φαινόμενο της μεγάλης φυγής καθως άφησε τους εργαζόμενους χωρίς εισόδημα που διέλυσε τον ΣΕΠΕ και νομιμοποίησε την εργοδοτική ασυδοσία.
Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που στερεί από τον τουρισμό τη δυνατότητα ανασχεδιασμού του τουριστικού μας προϊόντος μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης αγνοώντας τα μηνύματα της παγκόσμιας τουριστικής αγοράς.
Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που μειώνει κατά 33% τα κονδύλια του ΕΣΠΑ που διαχειρίζεται το Υπουργείο Τουρισμού. Που παρά τις δεκάδες εξαγγελίες για αναβάθμιση της τουριστικής εκπαίδευσης δεν έχει κάνει τίποτα. Η ίδια κυβέρνηση που έχει καταντήσει τον ΕΟΤ λογιστήριο απευθείας αναθέσεων στα γαλάζια στελέχη.
Που αδιαφορεί για τις κραυγές αγωνίας των ξενοδόχων του ορεινού και ημιορεινού όγκου.
Είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που δεν έχει φέρει ούτε μια ΚΥΑ για εναλλακτικές μορφές τουρισμού, που ακόμη δεν έχει φέρει το χωροταξικό για τον τουρισμό το οποίο είναι βασικό εργαλείο αναπτυξιακής πολιτικής, που υπονομεύει εν τη γενέσει τους Dmmos.
Aγνοεί την ανάγκη για ολιστικό σχεδιασμό της τουριστικής στρατηγικής, δεν συμπεριλαμβάνει τους ΟΤΑ στο σχεδιασμό και υλοποίηση της τουριστικής πολιτικής.
Και ακόμη και σήμερα, παρά τα σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας που αντιμετωπίζει ο τουριστικός κλάδος συνολικά και τις μεγάλες προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας, η κυβέρνηση εξακολουθεί να μην έχει σχέδιο, να μην έχει όραμα, να μην έχει πρόγραμμα αλλά να αντιμετωπίζει τον τουρισμό με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα.
Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Ο τουρισμός που είναι η πυλώνας της εθνικής μας οικονομίας δεν μπορεί να μένει στον αυτόματο πιλότο ούτε μπορεί η κυβέρνηση να επαναπαύεται στη συγκυρία.
Τώρα είναι η ώρα αξιοποιώντας όλα τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά εργαλεία να ανασχεδιάσουμε το τουριστικό μας προϊόν ώστε να είναι ανταγωνιστικό και βιώσιμο αφουγκραζόμενοι τα μηνύματα της παγκόσμιας τουριστικής αγοράς.
Ο τουρισμός δεν είναι μικροπολιτική υπόθεση κ. Μητσοτάκη αλλά εθνική υπόθεση.
