Αφού δεν έκανε τίποτα τόσο καιρό για τον τουρισμό εκτός από ευχολόγια, σήμερα η κυβέρνηση ομολογεί ότι “ξεκινάμε από το μηδέν”» – Την ίδια στιγμή, με Κοινή Υπουργική Απόφαση αυξάνεται ο χώρος του αιγιαλού που παραχωρείται στις επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται παραλίες
oaed-koinwnikos-tourismos.jpg
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στη σημερινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών (18/5/20), δήλωσε ότι η κυβέρνηση διαμορφώνει ένα σχέδιο για την επανεκκίνηση του τουρισμού το οποίο θα ανακοινωθεί τις επόμενες ημέρες «για να στηρίξουμε την απασχόληση και το εισόδημα, όσο μπορούμε. Ας μην τρέφουμε όμως αυταπάτες. Το φετινό καλοκαίρι δεν θα είναι σαν το περσινό. Και δεν πρέπει να συγκρίνεται με αυτό. Γιατί κλείσαμε την οικονομία και μείναμε σπίτι, για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία. Για να μείνουμε υγιείς. Και θυσιάσαμε, οικειοθελώς, ένα μέρος της ευημερίας μας για να το πετύχουμε. Φέτος λοιπόν, στον τομέα του τουρισμού, ξεκινάμε από το μηδέν. Ό,τι κερδίσουμε θα είναι επιτυχία. Και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να πάρουμε ένα μεγαλύτερο κομμάτι από μια πολύ μικρότερη τουριστική πίτα».
Αλ. Χαρίτσης: Η κυβέρνηση ομολογεί ότι «ξεκινάμε από το μηδέν»
«Αφού δεν έκανε τίποτα τόσο καιρό για τον τουρισμό εκτός από ευχολόγια, σήμερα η κυβέρνηση ομολογεί ότι “ξεκινάμε από το μηδέν”», τονίζει σε δήλωσή του ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Χαρίτσης.
«Οι επιχειρήσεις και οι χιλιάδες εργαζόμενοι στον τουρισμό απαιτούν συγκροτημένο σχέδιο. Αν θέλει η κυβέρνηση να δει πώς δεν θα μείνουμε στο “μηδέν”, ας δείξει λιγότερη αλαζονεία και ας παρακολουθήσει, έστω και τώρα, τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ στο επικαιροποιημένο πρόγραμμα “Μένουμε Όρθιοι” τις επόμενες ημέρες» αναφέρει ο Αλέξης Χαρίτσης.
«Η απουσία συνεκτικού σχεδίου, οδηγεί την κυβέρνηση σε εκπτώσεις ως προς την κοινοχρησία του αιγιαλού»
Στο μεταξύ, επίθεση στην κυβέρνηση για της τις ρυθμίσεις του αιγιαλού στο σ/ν του Υπουργείου Τουρισμού εξαπολύει με δήλωσή της (18/5/20) η αναπληρώτρια τομεάρχης οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, Κ.Παπανάτσιου:
«Η έλλειψη συνεκτικού σχεδίου δράσης για την «βαριά» βιομηχανία της χώρας, στον τουρισμό, οδηγεί την Κυβέρνηση σε εκπτώσεις που επηρεάζουν την κοινοχρησία του αιγιαλού και την πρόσβαση των πολιτών σε αυτόν. Η ανυπαρξία σχεδίου αφορά, τόσο στο κομμάτι των επαγγελματιών, όσο και της ενίσχυσης με οποιοδήποτε τρόπο των πολιτών , ώστε και να μπορέσουν ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους, αλλά να ενισχυθεί και ο εγχώριος τουρισμός.
Κατά την άποψή μας, ο αιγιαλός είναι κοινό αγαθό που τυγχάνει παράλληλα και συνταγματικής προστασίας. Καμία ρύθμιση η οποία διευκολύνει την υπερκεκμετάλλευσή του ή διαβρώνει τα χαρακτηριστικά του δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από εμάς. Τόσο, η διάταξη για την αύξηση από 300τμ (ανά παραχώρηση) σε 500τμ, όσο και η κατάργηση του αυστηρού πλαισίου για τις αυθαιρεσίες είναι ενδεικτικές της αντίληψης που κυριαρχούσε τόσα χρόνια στην διαχείριση αυτού του αγαθού. Μία αντίληψη που οδήγησε σε υπηρεσίες επιμελώς ατημέλητες, μαζικές παραχωρήσεις των αιγιαλών, χωρίς αντισταθμιστικό όφελος για τους πολίτες ή το δημόσιο συμφέρον και χάιδεμα στους αυθαιρετούντες.
Αντίθετα, η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε θεσμοθετήσει ένα συνολικό και ολοκληρωμένο πλάνο σχετικά με τον Αιγιαλό και την παραλία. Πάντα με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την ολιστική κάλυψη των δικαιωμάτων των πολιτών και την χρηστή διαχείριση των δημόσιων αγαθών, την προστασία του περιβάλλοντος και το δικαίωμα της πρόσβασης στους ελεύθερους χώρους.
Προχωρήσαμε στην τροποποίηση του νόμου 2971 (ν.4607/2019) ώστε να υπάρξει μία συνολικότερη αντιμετώπιση των θεμάτων που αφορούν την προστασία και διατήρηση του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού, της παραλίας και των λοιπών κοινόχρηστων αγαθών. Επιγραμματικά, κάποιες από τις σημαντικές αλλαγές ήταν η διεύρυνση των ηλεκτρονικών δημοπρασιών, ως μέσο διαφάνειας και αύξησης των δημόσιων εσόδων, ο προσδιορισμός του ελάχιστου πλάτους της παραλίας, το οποίο δεν μπορεί να είναι μικρότερο από τα 30μ. και η ρητή απαγόρευση, για πρώτη φορά, όσο αφορά την κατασκευή κτισμάτων στον αιγιαλό και την παραλία.
Επίσης, για πρώτη φορά προβλέφθηκε η υποχρεωτική ύπαρξη ελεύθερης διόδου από το δημόσιο δρόμο προς τον αιγιαλό. Παράλληλα, σημαντική αλλαγή αποτέλεσε η νομοθετική κατοχύρωση, ώστε το 60% της παραλίας πλέον να μένει ελεύθερο και η κάθε παραχώρηση για ομπρέλες – ξαπλώστρες να έχουν μέγιστο εμβαδόν 300 τ.μ. Διάταξη που ακυρώνεται με το κατατεθειμένο σχέδιο νόμου. Τέλος, ορίσαμε ότι από την παραχωρούμενη έκταση, μόνο ποσοστό 60% μπορεί να καταληφθεί με ομπρέλες – ξαπλώστρες, ενώ το υπόλοιπο 40% μένει ελεύθερο, ανάμεσα στις επιχειρήσεις. Και αυτή διάταξη τροποποιείται, ανεβάζοντας το ποσοστό κάλυψης σε 50%.
Πρέπει να σημειωθεί πως ενδεικτικό της ανυπαρξίας σχεδίου και της βιασύνης της κυβέρνησης, είναι ότι η πρόσφατα εκδοθείσα ΚΥΑ που αφορά τους όρους και τις προϋποθέσεις των φετινών παραχωρήσεων είδε το φως της δημοσιότητας πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου, με τις οποίες προφανώς και συνδέεται, εφόσον αλλάζουν σημαντικοί όροι των παραχωρήσεων, όπως το ποσοστό παραχώρησης και η κάλυψη με ομπρέλες και ξαπλώστρες!».
Ραλλία Χρηστίδου: Περιορίζεται ακόμα περισσότερο η ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές
Και η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, Ραλλία Χρηστίδου, προέβη στην ακόλουθη ανάρτηση, αναφορικά με τις κυβερνητικές ρυθμίσεις για τις παραλίες:
«Με Κοινή Υπουργική Απόφαση αυξάνεται ο χώρος του αιγιαλού που παραχωρείται στις επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται παραλίες, προκειμένου να αντισταθμιστεί η ζημιά στις επιχειρήσεις αυτές, επειδή πλέον είναι υποχρεωμένες να έχουν ομπρέλες και ξαπλώστρες σε μεγαλύτερες αποστάσεις. Δεν είναι όμως δυνατόν, προκειμένου να ενισχυθούν επιχειρηματικές δραστηριότητες, να περιορίζεται ακόμα περισσότερο η ελεύθερη πρόσβαση στις ακτές.
Η κυβέρνηση μπορούσε να προβεί σε άλλες ρυθμίσεις (πχ. μείωση του ΦΠΑ σε υπηρεσίες ή προϊόντα αυτών των επιχειρήσεων, μείωση του ενοικίου που πληρώνουν στους Ο.Τ.Α. κλπ.), όμως κάτι τέτοιο θα προϋπέθετε έναν σεβασμό στον δημόσιο χώρο που βέβαια απουσιάζει εντελώς από τη νεοφιλελεύθερη λογική.
Για τον κύριο Μητσοτάκη και τους Υπουργούς του οι παραλίες, οι πλατείες, οι πεζόδρομοι, οι αρχαιολογικοί χώροι, τα πάρκα, οι περιοχές Natura, ο Υμηττός, ο Εθνικός Κήπος, ο λόφος του Φιλοπάππου, είναι πρωτίστως πεδία οικονομικής εκμετάλλευσης, ευκαιρίες για «μπίζνες». Η πανδημία χρησιμοποιείται για άλλη μια φορά ως δικαιολογία για να προωθηθούν σχέδια που ήταν από καιρό στο συρτάρι. Η μικρή και μεσαία επιχειρηματικότητα πρέπει να υποστηριχθεί, ειδικά σε δύσκολους καιρούς, όπως τώρα, και να συνεχίσει να αποτελεί ισχυρό βραχίονα της ελληνικής οικονομίας, δημιουργώντας ταυτόχρονα θέσεις εργασίας, αυτό όμως πρέπει να γίνει με όρους σεβασμού των δικαιωμάτων των πολιτών που δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται μόνο ως καταναλωτές».
