6η Γενική Συνέλευση Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος

Metropolitan Expo – Ho.Re.Ca – 10.02.2017

Εισήγηση Προέδρου Τ.Ο.Π.  Κ. Μαρινάκου

Ο Τουριστικός Οργανισμός Πελοποννήσου αποτελεί το συντονιστικό όργανο όλων των επιμέρους Ενώσεων και Συλλόγων Ξενοδόχων της Πελοποννήσου, κατά κύριο λόγο για θέματα προβολής και προώθησης του τουριστικού προϊόντος της,  δραστηριοποιείται δε σε μια γεωγραφική ενότητα, την Πελοπόννησο, που παρά την τεράστια ακτογραμμή της έχει ανάλογα χαρακτηριστικά τουριστικής ανάπτυξης με εκείνα των υπολοίπων περιοχών της ηπειρωτικής Ελλάδας. Πρόκειται για μια περιοχή στην οποία ο τουρισμός, ως συμμετοχή στο τοπικό ΑΕΠ, μετά βίας προσεγγίζει το 7%.
Παράλληλα όμως, πρόκειται για περιοχές που διαθέτουν εξίσου σημαντικούς τουριστικούς πόρους και ίσως σημαντικότερους από εκείνους των περιοχών της ανεπτυγμένης τουριστικά  Ελλάδας, περιοχές που παρουσιάζουν σημαντική  ανάπτυξη κατά τα τελευταία είκοσι χρόνια με την δημιουργία σύγχρονων μικρομεσαίων ξενοδοχειακών επιχειρήσεων και την υλοποίηση επενδυτικών πλάνων εκατοντάδων εκατομμυρίων, με εξίσου υψηλό κόστος επενδύσεων με εκείνο των τουριστικά ανεπτυγμένων περιοχών, με αντίστοιχα υψηλούς συντελεστές φορολόγησης εισοδήματος και προστιθέμενης αξίας, που όμως τα τελευταία χρόνια της βαθιάς κρίσης όλες αυτές οι επιχειρήσεις τείνουν να βγουν εκτός επιχειρηματικότητας και δεν κάνουν άλλο από το να αθροίζουν συσσωρευμένες ζημίες.
Τις τελευταίες δεκαετίες, στις περισσότερες περιοχές της Πελοποννήσου η τουριστική ζήτηση ήταν πλήρως εξηρτημένη από την εγχώρια αγορά, η οποία στις μέρες μας έχει υποχωρήσει σε τρομακτικό επίπεδο, με απώλειες που προσεγγίζουν το 70%. Δυστυχώς η υποχώρηση αυτή δεν έχει κατορθώσει να αντισταθμιστεί από τον εισερχόμενο τουρισμό, είτε λόγω απουσίας σημαντικών υποστηρικτικών έργων υποδομών και αναδομών όπως, Αεροδρόμιο Τρίπολης (συμπληρωματικού χαρακτήρα με αυτό του Αεροδρομίου της Καλαμάτας), λιμάνια, μαρίνες, ολοκλήρωση των οδικών αξόνων, σιδηροδρομικό δίκτυο κ.λπ.), είτε λόγω των ανεπαρκών εθνικών και περιφερειακών πολιτικών τουριστικής ανάπτυξης που υιοθετούνται, είτε λόγω της απουσίας ενός στρατηγικού τουριστικού σχεδιασμού, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, ικανού να υποστηρίξει μια ισόρροπη τουριστική ανάπτυξη.
Τα σχετικά με τον τουρισμό συναρμόδια υπουργεία έχουν μια τάση, υπό την πίεση και των δανειστών, να αποφεύγουν κάθε πρόταση που δεν αποφέρει σύντομα μακροοικονομικά αποτελέσματα.
Κα Υπουργέ, το στοίχημα δεν είναι να πετύχουμε ένα νέο ρεκόρ αφίξεων, εάν αυτό δεν συνοδεύεται παράλληλα από ένα αντίστοιχο ρεκόρ  εσόδων και ένα ικανοποιητικό περιθώριο κέρδους, αποτέλεσμα το οποίο τείνει να μηδενιστεί στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων και λόγω της υπερφορολόγησης αλλά και της ραγδαίας αύξησης των λειτουργικών εξόδων. Το στοίχημα δεν είναι να πετύχουμε απλά κάποια ικανοποιητικά αποτελέσματα αλλά τα αποτελέσματα της τουριστικής δραστηριότητας να είναι διάχυτα κατ’ αναλογία σε ολόκληρη τη Χώρα και με ιδιαίτερη έμφαση, σε περιοχές της ηπειρωτικής χώρας που μειονεκτούν ως προς την τουριστική ανάπτυξη ή/και έχουν υποστεί την μεγαλύτερη ζημία κατά τα τελευταία χρόνια. Δυστυχώς, σε αυτήν την ίδια αργή αμαξοστοιχία έχουν επιβιβαστεί και τα νησιά που προσφάτως έχουν πληγεί από το προσφυγικό ζήτημα.
Το Υπουργείο Τουρισμού, σε συνεργασία με τις Περιφέρειες, θα πρέπει να δώσει προτεραιότητα σε μια παράλληλη πολιτική και σε ένα παράλληλο σχεδιασμό εστιασμένο στην ανάπτυξη της μειονεκτούσας τουριστικά χώρας, στην ισόρροπη τουριστική της ανάπτυξη, στην  ενίσχυση των ενεργητικών πολιτικών προώθησης και προβολής του τουριστικού προϊόντος, γεωγραφικών ενοτήτων με σημαντικούς τουριστικούς πόρους, που λόγω έλλειψης των κατάλληλων πολιτικών, δεν βοηθήθηκαν να αναπτυχθούν.
Όμως, η περιορισμένη ανάπτυξη αυτών των περιοχών θα μπορούσε να αποτελέσει ταυτόχρονα και μια ευκαιρία για περαιτέρω ποιοτική αναβάθμιση του τουριστικού τους προϊόντος, εφόσον σε τέτοιες περιοχές χαμηλής τουριστικής ανάπτυξης (ανώριμης τουριστικής ανάπτυξης) μπορούν ευθύς εξ αρχής, να υποστηριχτούν πρότυπα τουριστικής ανάπτυξης με ποιοτικά χαρακτηριστικά ήπιας μορφής και σε διατομεακή συνεργασία με τον πρωτογενή τομέα, μέσω δικτύων θεματικών και ειδικών μορφών τουρισμού, να στοχεύσουν στην προσέλκυση ποιοτικών αγορών αλλά και στην επιμήκυνση της τουριστικής τους περιόδου.
Έτσι λοιπόν, έχουμε την αίσθηση ότι, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, είναι επιτακτική η ανάγκη της θέσπιση ενός Εθνικού Συντονιστικού Οργάνου, γνωμοδοτικού χαρακτήρα,  στελεχωμένου από εκπροσώπους όλων των εμπλεκόμενων φορέων (stakeholders),  με στόχο το χτίσιμο μιας πολιτικής, εστιασμένης στην τουριστική ανάπτυξη μειονεκτικών τουριστικά περιοχών και παράλληλα τη δημιουργία στο Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης μιας Συμβουλευτικής Επιτροπής Καθοδήγησης και  για την Μικρομεσαία Ξενοδοχειακή Επιχειρηματικότητα.
Κα Υπουργέ, η ελπίδα ανάπτυξης στην μειονεκτική τουριστική Ελλάδα θέλει και τη δική σας προσωπική παρέμβαση και πρωτοβουλία. Θα πρέπει λοιπόν να δώσετε εσείς τις κατευθύνσεις σε όλα τα συναρμόδια και εμπλεκόμενα Υπουργεία, με στόχο την  τουριστική επανεκκίνηση των απομονωμένων τουριστικά περιοχών της χώρας αλλά και την τόνωση των τοπικών οικονομιών.
Και βέβαια, έξω και πέραν από το Υπουργείο Τουρισμού, η τουριστική ανάπτυξη όχι μόνο των μειονεκτικών περιοχών αλλά ολόκληρης της Χώρας, θέλει και επενδυτικά κίνητρα και φορολογικά κίνητρα και κίνητρα απασχόλησης και ανταγωνιστικότερο ΦΠΑ και  άμεση  κατάργηση του τέλους διαμονής, μα πάνω από όλα θέλει καλή διάθεση και ψυχολογία.