Η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Έλενα Κουντουρά ομιλήτρια στην 50η Γενική Συνέλευση της Διάσκεψης των Παράκτιων και Απομακρυσμένων Περιφερειών CPMR για την κοινωνικά δίκαιη  διασυνδεσιμότητα στις μεταφορές

Την ανάγκη ολοκληρωμένου σχεδιασμού και επαρκούς χρηματοδότησης για τα εμβληματικά έργα συνδεσιμότητας στον τομέα των μεταφορών στην Ευρώπη, ώστε να αντιμετωπιστούν οι σημερινές ανισότητες και να διαχυθούν τα οφέλη σε όλες τις περιφέρειες,  επισήμανε η  Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία Έλενα Κουντουρά, ως προσκεκλημένη ομιλήτρια στην 50η Γενική Συνέλευση  της Διάσκεψης των Παράκτιων και Απομακρυσμένων Περιφερειών (CPMR), που πραγματοποιήθηκε στον Άγιο Νικόλαο της Κρήτης.

H Ευρωβουλευτής και συντονίστρια της πολιτικής της ομάδας στην Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού, TRAN, τόνισε ότι η συνδεσιμότητα πρέπει να είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη βιωσιμότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη και αναφέρθηκε στα δύο πρόσφατα νομοθετικά ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στον τομέα των μεταφορών.

 Το πρώτο ψήφισμα αφορά στον επικείμενο ευρωπαϊκό κανονισμό για την ανάπτυξη υποδομών εναλλακτικών καυσίμων (AFIR) και ορίζει νομικά δεσμευτικές ελάχιστες απαιτήσεις για τα κράτη-μέλη στην ανάπτυξη των αναγκαίων υποδομών εναλλακτικών καυσίμων, με στόχο να δημιουργηθεί ένα πλήρως διασυνδεδεμένο και διαλειτουργικό δίκτυο σε όλη την Ευρώπη.

 Το δεύτερο ψήφισμα αφορά στο σχέδιο κανόνων της ΕΕ για τη χρήση ανανεώσιμων καυσίμων και καυσίμων χαμηλών εκπομπών άνθρακα στις θαλάσσιες μεταφορές. Με το ψήφισμα αυτό, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζήτησε  πιο φιλόδοξους στόχους, ώστε ο ναυτιλιακός τομέας να μειώσει τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τα πλοία κατά 2% από το 2025, 20% από το 2035 και 80% από το 2050 σε σύγκριση με το 2020.

Πρόκειται για δύο πολύ σημαντικά ψηφίσματα για το μέλλον των μεταφορών και την ποιότητα ζωής στις παράκτιες περιοχές, τόνισε η Ευρωβουλευτής. Ωστόσο η μετάβαση θα είναι επιτυχημένη, μόνο εφόσον  παρέχονται τα κατάλληλα χρηματοδοτικά εργαλεία σε περιφερειακό επίπεδο και ο σχεδιασμός καλύψει τα κενά των προηγούμενων πολιτικών δεκαετιών, ειδικά για τις νησιωτικές και απομακρυσμένες περιοχές της Ευρώπης, των οποίων οι ανάγκες συνδεσιμότητας και κινητικότητας είχαν σε μεγάλο βαθμό παραβλεφθεί η παρακαμφθεί.

«Η νησιωτικότητα είναι ένα πολύ κρίσιμο ζήτημα και σήμερα υπάρχει ένα πολύ μεγάλο χάσμα μεταξύ του κέντρου της Ευρώπης και της ευρωπαϊκής περιφέρειας, που πρέπει να γεφυρωθεί, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη συνδεσιμότητα και την πράσινη μετάβαση, με όρους βιωσιμότητας. Πρόκειται για μία καθοριστική παράμετρο για την εδαφική, κοινωνική και οικονομική συνοχή της Ευρώπης. Και, όπως επαναλαμβάνω σε κάθε ευκαιρία, για την Ευρώπη, οι νησιωτικές περιοχές έχουν μία εξαιρετική γεωστρατηγική σημασία, την οποία δεν πρέπει να θυμόμαστε μόνο όταν ξεσπούν κρίσεις. Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να έχουμε πλέον περιφέρειες δύο ή και περισσότερων ταχυτήτων, στα ζητήματα συνδεσιμότητας και κινητικότητας. Ούτε τα κέντρα αποφάσεων στην Ευρώπη να παραβλέπουν ότι οι περισσότερες νησιωτικές περιοχές σήμερα αντιμετωπίζουν δυσανάλογο και ραγδαία αυξημένο μεταφορικό κόστος και επομένως υπέρογκο κόστος διαβίωσης. Το πρόβλημα συνεχώς θα διογκώνεται αν δεν υπάρξουν γενναίες και μετρήσιμες λύσεις. Εάν η  πράσινη μετάβαση δεν είναι εξ’ολοκλήρου δίκαιη και δεν εξασφαλίσει προσιτό κόστος για τον πράσινο μετασχηματισμό των μεταφορών για όλες τις ομάδες πολιτών και για όλες τις περιφέρειες, θα απειληθεί ένα μεγάλο κομμάτι του παραγωγικού ιστού, της επιχειρηματικότητας και των θέσεων εργασίας στην Ευρώπη», τόνισε χαρακτηριστικά.

Τέλος, η Ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στην τρέχουσα αναθεώρηση του Κανονισμού για τα Διευρωπαϊκά Δίκτυα ΤΕΝ-Τ, στο πλαίσιο της οποίας θα στηρίξει:

  • Να αυξηθεί η χρηματοδότηση κατά την ενδιάμεση αξιολόγηση του ΤΕΝΤ-Τ, διότι οι ανάγκες είναι τεράστιες και το συνολικό έργο πρέπει έγκαιρα να ολοκληρωθεί.
  • Να επισπευστούν τα διασυνοριακά έργα  για να αποφευχθούν περαιτέρω καθυστερήσεις, τηρώντας ωστόσο απαρέγκλιτα όσα προβλέπονται για την προστασία του περιβάλλοντος και την εφαρμογή της σχετικής νομοθεσίας.
  • Να αναδειχθεί ο κομβικός ρόλος των Περιφερειών, ειδικά σε ό,τι αφορά τη συνέπεια και συνέχεια του δικτύου, μέσα από τα δευτερεύοντα δίκτυα.