Σήμερα κανονικά έπρεπε να είναι μια ημέρα γιορτής για τους επιχειρηματίες του τουρισμού, τους εργαζόμενους, τους προμηθευτές, και όλους αυτούς που άμεσα ή έμμεσα εμπλέκονται με τον τουρισμό. Ο περσινός εορτασμός είχε το μήνυμα «Τουρισμός και Εργασία: Ένα καλύτερο μέλλον για όλους». Δυστυχώς σήμερα, δεν επιβεβαιώθηκε το μήνυμα αυτό και δεν είναι μια ημέρα χαράς.  Ζούμε μια πρωτόγνωρη κατάσταση με ένα απίστευτα αβέβαιο μέλλον για όλους και καλούμαστε να σχεδιάσουμε την επόμενη ημέρα σε αχαρτογράφητα νερά.

Δε θα πούμε ότι σήμερα είναι μια μέρα λύπης, διότι ο τουρισμός υπάρχει και θα υπάρχει πάντα. Θα πούμε ότι είναι μια μέρα προβληματισμού για τις επόμενες κινήσεις μας, για να πάρουμε επιτέλους ολοκληρωτικά τα πράγματα στα χέρια μας. Οι αγώνες που δώσαμε όλο αυτό το προηγούμενο διάστημα, μαζί με την ΠΟΞ, το ΞΕΕ και το ΣΕΤΕ, απέδειξαν ότι ο κλάδος ενωμένος κατάφερε πολλά και πορευόμενος έτσι έχει πολλά να κερδίσει ακόμη. Σίγουρα από την κυβερνητική πλευρά έγιναν πάρα πολλά, τα οποία επιτεύχθηκαν τις περισσότερες φορές με συνεργασίες, διαβουλεύσεις ακόμη και “κόντρες” μερικές φορές, αλλά το αποτέλεσμα έχει κινηθεί προς τη σωστή κατεύθυνση.

Σίγουρα όλοι οι συνάδελφοι δεν είναι ικανοποιημένοι, υπήρξαν παραλείψεις, υπήρξαν αδικίες, που πολλές φορές η υπαιτιότητα ήταν ενός γραφειοκρατικού συστήματος που υπάρχει στη χώρα μας. Ένα είναι σίγουρο, όμως, ότι όλοι μαζί μπορούμε. Με μεγάλη χαρά είδαμε ότι το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας είναι επιστροφή στον αγροτουρισμό, το οποίο σε ένα γενικότερο πλαίσιο δικαιώνει τους αγώνες μας, τόσα χρόνια, για τις εναλλακτικές μορφές τουρισμού, οι οποίες μπορούν να δώσουν μια ακόμη μεγαλύτερη ώθηση στη χώρα μας. Επιτέλους στράφηκαν σε αυτές, ξεκινώντας από τον αγροτουρισμό, τον πολυπαθή αυτό κλάδο, για τον οποίο στη χώρα μας ξοδεύτηκαν εκατομμύρια, ιδρύθηκαν εταιρείες, έγιναν μελέτες και το αποτέλεσμα είναι σχεδόν μηδενικό.

Ας ελπίσουμε ότι αυτό θα είναι μια καλή αρχή για την ανάγκη που φάνηκε περισσότερο από ποτέ την περίοδο της κρίσης για τον επανασχεδιασμό ενός καινούριου μοντέλου τουρισμού. Χωρίς να αποκλείουμε όλο αυτό που υπάρχει μέχρι σήμερα, αλλά παράλληλα με αυτό θα πρέπει να δημιουργήσουμε και άλλες ευκαιρίες, να βάλουμε και άλλα βέλη στη φαρέτρα μας για να καταφέρουμε όχι τις 365 μέρες τουρισμού, που ευαγγελίζονται οι πολιτικοί μας, αλλά την προέκταση του τουρισμού σε είδη, τα οποία στην Ελλάδα ξεχνάμε και τα οποία πραγματικά μπορούν να μεγαλώσουν τον κύκλο εργασιών αυτής της χώρας. Πρέπει να σκεφτούμε ένα μοντέλο στο οποίο επιτέλους αυτή η χώρα να έχει ένα δικό της παγκόσμιο δίκτυο κρατήσεων και να μην εξαρτάται αποκλειστικά -χωρίς να τα αποκλείει φυσικά- από όλες τις άλλες μηχανές κρατήσεων. Δεν γίνεται  μια χώρα με 18 εκατομμύρια πελάτες να μην έχει  τα δικά της όπλα.

Η Ελλάδα είναι ένα πολυθεματικό πάρκο τουρισμού και είναι ίσως η μοναδική χώρα που μπορεί να τα έχει όλα αυτά μαζί.  Η μοναδική χώρα στην οποία μπορείς να ζεις μέσα στο πράσινο και σε λίγα λεπτά να μπορείς να κάνεις μπάνιο στο Αιγαίο, στο Ιόνιο κτλ. Είναι η μοναδική χώρα που υπάρχουν μεγάλα ξενοδοχεία, φοβερά πολυτελείς μονάδες και μπορούν να συμβιώσουν άνετα με τα μικρά ξενοδοχεία, με τα αρχοντικά, με τα βοηθητικά καταλύματα, με τα γραφεία τουρισμού. Η πορεία είναι κοινή. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χωρα που μπορείς την ίδια ώρα να κάνεις πολιτιστικό τουρισμό και activities. Να συνδυάσεις τη γνώση και τη διασκέδαση. Να πας τους επισκέπτες εκεί που έχουν όνειρο ζωής να φθάσουν. Η δική μας προσπάθεια θα είναι διαρκής ώστε να πετύχουμε το σκοπό μας.

Η φράση ότι έχουμε το “καλύτερο οικόπεδο” είναι αληθινή. Θα συνεχίσουμε τις διεκδικήσεις και τους αγώνες μας πάντα μαζί με τα θεσμικά και συνδικαλιστικά μας όργανα, ώστε να πετύχουμε. Το οφείλουμε στο παρελθόν μας, το οφείλουμε στο παρόν μας, το οφείλουμε στην εργατικότητα και την ευρηματικότητα μας, το οφείλουμε και στο μέλλον των παιδιών μας.
 Χρόνια πολλά σε όλους, να έχουμε υγεία και δύναμη και ενωμένοι να βαδίζουμε πάντα.