Του Κωνσταντίνου Λεβέντη
Βρισκόμαστε παγκόσμια στο έλεος της πανδημίας του COVID-19, και όπως είπε ο συμπαθέστατος επιστήμονας και λοιμωξιολόγος, αναγνωρισμένου κύρους, κ. Σωτήρης Τσιόδρας, στην Ελλάδα βρισκόμαστε «στο τέλος της αρχής».
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε δρόμο ακόμη να διανύσουμε με μεγάλη προσοχή και μεθοδικότητα.
Ίσως η έγκαιρη λήψη αυστηρών περιοριστικών μέτρων στον πληθυσμό της από την Ελληνική Κυβέρνηση, με μία πρωτόγνωρη συνεργασία με τους επιστήμονες, με την μεθοδικότητά της στην εφαρμογή της, να κερδίσει την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων στους συνανθρώπους μας.
Δυστυχώς για μας, στην Ελλάδα, δεν είμαστε το κέντρο του κόσμου αλλά ένα μικρό, ελάχιστο κομμάτι αυτού και μάλιστα η χώρα μας ταλαιπωρημένη από μια δεκαετή οικονομική κρίση την βρίσκει σήμερα, φυσιολογικά απομονωμένη από αεροπορικές προσβάσεις ακόμα και οδικές και κατ επέκταση από της δυνητικές αγορές της των επισκεπτών της, με την επιδημία του Covid-19 να σφίγγει συνέχεια την θηλιά της απομόνωσης της.
Στην οικονομική κρίση της προηγούμενης 10ετίας, ο Tουρισμός κράτησε και άντεξε εις βάρος της τουριστικής επιχειρηματικότητας και δη της ελληνικής Ξενοδοχείας και έδωσε ίσως μοναδική οικονομική στήριξη ως αιμοδότης, με τα έσοδα τoυ.
Τώρα όμως τα δεδομένα είναι όχι μόνο διαφορετικά αλλά ο Τουρισμός, πυλώνας της Ελληνικής οικονομίας κινδυνεύει να μην καταφέρει να προσφέρει την ελάχιστη στήριξη στην ελληνική οικονομία, αφού στο καλύτερο σενάριο δεν θα προλάβει την εκκίνηση της από την αφετηρία για την έναρξη της καλοκαιρινής τουριστικής περιόδου του 2020.
Είναι λογικό ότι η υγεία είναι πάνω από όλα και η λήψη των περιοριστικών μέτρων βρίσκεται στην σωστή κατεύθυνση.
Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και στο καλύτερο σενάριο που θα ξεκινήσει μια ελάχιστη εισροή επισκεπτών προς τα τέλη Ιουνίου, οι απώλειες θα είναι τεράστιες και απροσδιόριστο το οικονομικό τους μέγεθος, αφού θα έχουν χαθεί 3 μηνών έσοδα από την τουριστική δραστηριότητα.
Στο χειρότερο σενάριο όπου οι δεξαμενές των δυνητικών αγορών μας δεν θα καταφέρουν να περιορίσουν στο επόμενο χρονικό διάστημα την εξάπλωση της πανδημίας στους κατοίκους τους, μας οδηγεί στην εφιαλτική σκέψη, ότι ενδεχομένως θα υπάρξει επανεκκίνηση το 2021.
Είναι γεγονός πια ότι μεγάλες ξενοδοχειακές επιχειρήσεις σκέφτονται σοβαρά να μην ανοίξουν τις κρατήσεις για το 2020 αφού τα έξοδα λειτουργίας τους δεν θα μπορέσουν να υπερκεράσουν τα έσοδα.
Και μπορεί από την κυβέρνηση να καθησυχάζουν τους επιχειρηματίες του Τουρισμού ότι θα είναι δίπλα τους, αλλά εντείνεται η άποψη, των προηγουμένων ετών διάφορες έωλες «στηρίξεις» και μεγαλώνει, ο φόβος ότι με τη λήξη της πανδημίας θα επιβιώσουν οι ολίγοι ενώ η ραχοκοκαλιά της Ελληνικής Ξενοδοχείας δεν θα τα καταφέρει να «σηκώσει κεφάλι».
Η άμεση παρέμβαση της κυβέρνησης με τα προσωρινά μέτρα στήριξης του Τουρισμού με την παροχή των 800 ευρώ στους εργαζόμενους και την παράταση του επιδόματος ανεργίας για όσους ασχολούνται ανά σεζόν με τα τουριστικά επαγγέλματα, αλλά και τα μέτρα ενίσχυσης των επιχειρήσεων, σε περιορισμένο χρονικό διάστημα, οι γελοίες τάχα «στηρίξεις των τραπεζών» με τις κυβερνητικές ευλογίες όμως, δεν έχει δώσει απάντηση στα ερωτήματα των ξενοδόχων και των τουριστικών επιχειρηματιών για το τι θα συμβεί όταν θα λήξει η πανδημία και δεν υπάρχουν τουρίστες στην χώρα μας και κατ επέκταση έσοδα, παρά μόνο έξοδα στις επιχειρήσεις.
Πως θα μπορέσουν να λειτουργήσουν τα μικρα -μεγάλα ξενοδοχεία την συγκεκριμένη χρονική στιγμή;
Mε κεφάλαια κινήσεως με χαμηλότοκα επιτόκιά επιστρεπτέα σε 2 χρόνια…..για γέλια οι ανακοινώσεις για τους γνωρίζοντες ;
Το γνωρίζουν δηλαδή ότι σε 2 χρόνια θα έχουμε ανακάμψει και θα καλύψουμε και την ζημία από τον covid-19 …!
Και οι εργαζόμενοι στον Τουρισμό θα έχουν επιχειρήσεις να απασχοληθούν; Δεν βλέπω μπροστάρηδες συνδικαλιστές στους εργαζόμενους να το απαιτούν με σθένος για να διασφαλίσουν την μελλοντική τους εργασία.
Ένας από τους βασικούς πυλώνες της ελληνικής οικονομίας αιωρείται και κλυδωνίζεται επικίνδυνα σήμερα.
Πέρυσι τα έσοδα από τον τουρισμό ξεπέρασαν τα 18 δισεκατομμύρια ευρώ με την άφιξη 31 εκατ. τουριστών από το εξωτερικό. Για την τρέχουσα τουριστική περίοδο κανείς δεν κάνει προβλέψεις γιατί δεν γνωρίζει που θα καθίσει τελικά η «μπίλια».
Η λίστα των τεκμηριωμένων αιτημάτων του ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ αλλά και της ΠΑΝΕΛΛΗΜΝΙΑΣ ΟΜΟΣΠΟΔΊΑΣ ΞΕΝΟΔΟΧΩΝ, είναι σε αναμονή των συναρμοδίων Υπουργείων με τους υπουργούς να περιμένουν στα φανάρια της στασιμότητας της Ελληνικής τουριστικής δραστηριότητας για να ανάψει πράσινο.
Αυτή την φορά το πράσινο δεν θα ανάψει γιατί ειδικά οι ξενοδόχοι έχουν εμπειρία από παλιές «επανεκκινήσεις» που τους οδήγησαν στα τραπεζικά μονοπάτια στηρίζοντας την επιχείρησή τους και κατ επέκταση τους εργαζόμενους τους με παράπλευρες στηρίξεις των προμηθευτών τους.
Απλά οι όποιες ελπίδες παραμένουν ζωντανές, επειδή όλη η υφήλιος αναγνωρίζει στην Ελλάδα, την ταχύτητα αντίδρασης στην εξάπλωση του covid-19.
Φοβάμαι και εφιαλτικές σκέψεις μου έρχονται συνέχεια στο μυαλό μου και μόνο για την διατήρηση της ελπίδας θέλουμε να είναι ζωντανές έστω στα χαρτιά και στα δελτία των 8.
Η σταγόνα του μαρτυρίου…συνεχίζεται. Ακόμη δεν έχει ξεκαθαριστεί ποια μέτρα θα παραμείνουν μετά το τέλος της πανδημίας και εάν οι δυνητικοί επισκέπτες θα θελήσουν να ταξιδέψουν από τις πατρίδες τους για διακοπές, καθώς και εάν οι Έλληνες θα έχουν την θέληση να κάνουν για φέτος διακοπές.
Μέχρι τότε να έχετε την υγειά σας γιατί το σήμερα είναι το ζητούμενο ελπίδας και είναι και παραμένει ο στόχος μας menoumespiti.
